کنترل شکل‌شناسی نانوالیاف پلی)وینیلیدن فلوئورید(تولید شده به روش الکتروریسی

کنترل شکل‌شناسی نانوالیاف الکتروریسی‌شده از محلول پلی)وینیلیدن فلوئورید(در دی‌متیل فرمامید (PVDF/DMF) با در نظر گرفتن تقدم رخداد پدیده‌های جدایی فاز مایع - مایع و جامد - مایع )بلورینگی( هدف پیش رو در پژوهش حاضر است. بدین منظور، از ظرف حاوی ضدحلال )آب (به عنوان جمع‌کننده در فاصل ههای مختلف از نازل الکتروریسی استفاده شد. در چنین حالتی، کاهش فاصله نازل تا جمع‌کننده زمان جدایی فاز مایع - مایع را کاهش داده و تولید الیافی متخلخل را باعث شد. از سوی دیگر، تبخیر حلال و کششی که در میدان الکتریکی بر جت الکتروریسی وارد می‌شود، موجب به‌وجود آمدن بلورهای PVDF در الیاف حاصل شد. مولکول‌های پلیمر فقط پس از خروج از نازل و پیش از برخورد با مایع ضدحلال، فرصت بلورینگی را دارند، بنابراین به محض برخورد با ضدحلال از تحرک مولکول‌ها کم شده و امکان بلورینگی از آنها سلب می‌شود. به عبارت دیگر می‌توان گفت، ساختار الیاف با وقوع جدایی فاز مایع - مایع تثبیت می‌شود. اما مشاهده شد، تشکیل بلورها نمی‌تواند از جدایی فاز مایع - مایع و شکل‌گیری حفره‌ها ممانعت کند. نتایج حاصل از آزمون‌های میکروسکوپ الکترونی پویشی  (SEM )، طیف‌سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه، گرماسنجی پویشی تفاضلی و پراش پرتو X نشان داد، با افزایش فاصله الکتروریسی، درصد بلورهای β در الیاف حاصل افزایش می‌یابد و می‌توان انتظار داشت که وب تولید شده از خاصیت پیزوالکتریک زیادی برخوردار باشد.